Diğer adı Hurşit. Divan şiirinde sultanı temsil eder.
Güneş erkek gündüzü işaret eden bir kavram olmuştur. Hurşit, afitab, şems, Sa’d-ı evsat gibi adlarla anılır. Güneş kuvvet, şiddet, kahr, zor yatışan öfke, rağbet, his, rikkat, hayâ ve iffet gibi tavırları temsil eden vasıflar taşır. Güneşe mensup olanlar zeki kuvvetli, sanatkar olurlar ve eğlenceyi severler.
![]() |
Ay ve Güneş birbirinin dostudur; Güneş sultan, Ay vezirdir. |
Güneş, parlaklığı ve gökyüzünün süsü olarak tâbnâk, tâbân, âlem-sûz, rahşân, dırahşân, pür-nûr, şuledâr, ziyâ-güster, ziyâ-efrûz, , nûr-efşân, âlem-ârâ, âlem-efrûz, âlem-tâb, cihân-ârâ, cihânefrûz, felek-ârâ, zerrîn..gibi sıfatlarla da anılır.
Güneş ,Cemşit ve Hurşit münasebeti üzerinden bahar, cem ve nevruz kavramları ile birlikte sık sık kullanılır. Bunun yanısra hükümdarlar da Cemşid-i Hurşit’e , kralı veya kudreti temsilen de güneşe benzetilir. Güneş parlaklığından hareketle sevgiliye de benzetilir.
Ol büt-i sîmîni gördüm sînesi billûr imiş
Gün gibi başdan ayaga bir musavver nûr imiş Üsküblü İshak Çelebi
Kıyâmet günine benzer o meh-rûda mehâbet var
Temâşâ-yı cemâline ne tâkât var ne kudret var Taşlıcalı Yahya
O mahşer güneşine bakmaya âşığın ne tâkâti ne de kudreti vardır
Açılur senden yana her gün gözüm nergisleri
Âfitâbum hânenün câmı güne karşu gerek Taşlıcalı Yahya
Güneş Pazar günleri ile Perşembe gecesine hakimdir.
Güneş veya Hurşit çeşitli anlamları ile de karşımıza çıkar. Güneş ve Hurşit parlaklığından dolayı sevgiliyi de sembolize eder. Güneş dördüncü felekte bir şah veya padışah gibi de tasavvur edilir. Güneş parlaklığı ile sevgiliyi kıskanan veya sevgili gibi göz kamaştıran bir unsurdur. Kısaca güneş buradaki konumuz doışında çok çeştili sembolik , benzerlik, veya gerçek anlamları ile de kullanılır.
Her subh gelip Gâlib deryûze eder hurşîd
Teh cür’a-i Monlâ kim peymânede kalmıştır Şeyh Galip
Bu dönen tokuz eyvân-ı mutabbak
Bu seyr iden yidi şem-i muallak Ahmedi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder